Tres solistas, tres artistas

O pianista Paulo Brasil substituíu case a última hora ao portugués Filipe Pinto-Ribeiro, previsto en principio para integrar o Trío Ludovicus. O artista brasileiro, formado de neno no seu propio país e despois en Rusia e en Austria, vive actualmente en Ferrol. É un verdadeiro solista que, cos outros dous verdadeiros solistas „ Ludwig e Ruslana„, integran un trío de altísima calidade. Realizaron un precioso concerto no que lograron unha versión memorable do coñecido e precioso trío  dumky, de Dvorak. Nesta obra, destacou a limpa digitación de Paulo Brasil, o belo canto do chelo de Ruslana Prokopenko e os exactos e fermosos sons que logrou Ludwig Dürichen no rexistro agudo do violín. Pero, seica sobre todo, unha perfecta compenetración e un preciso balance sonoro entre o piano e os arcos. A pesar de manter a tapa do piano aberta por completo, o cal é pouco habitual xa que esixe un coidado especialísimo para que o pianista non afogue aos arcos. Algo disto houbo no trío de Beethoven, talvez máis carente de ensaios para lograr ese imprescindible equilibrio entre as tres distintas sonoridades dos tres diferentes instrumentos. Se a iso unimos pequenos problemas de encaixe e algúns leves erros, aínda admitindo que a versión resultou máis que estimable, habemos de concluír que estivo lonxe da marabillosa interpretación do trío de Dvorak. Os aplausos e exclamacións dun público moi intelixente e entendido tampouco deixaron lugar a dúbidas. As mostras de entusiasmo reiteráronse tras o bis, unha espléndida e un pouco burlesca, Pequena marcha vienesa, de Kreisler, obra que coñeceu multitude de transcricións.